Galeria »

Tu, w Żelazowej Woli, przyszedł na świat Fryderyk Chopin. Okolice, w  których spędził pierwsze miesiące życia, a potem odwiedzał w czasie wakacji, to mazowiecki, pozornie monotonny krajobraz. Na tej surowej równinie wzniesiono park-pomnik, który starannie zaplanowaną, modernistyczną kompozycją upamiętnił polskiego kompozytora. Tym kontrastowym światom przez dwie dekady przyglądał się Adam Kaczkowski.

Fotografie Kaczkowskiego zakorzenione są w doświadczeniach piktorializmu, a sięgając głębiej – w poetyce akademickiego malarstwa pejzażowego. Z drugiej strony możemy na te zdjęcia spojrzeć okiem wychowanym na nowoczesnym języku wizualnym. Pojawią się analogie, zrytmizowanie, przenikanie się jednolitych, koronkowych, planów. Oglądając zdjęcia Kaczkowskiego, można dostrzec w jaki sposób doświadczenia nowoczesności w fotografii przenikają się z tradycyjnym myśleniem kompozycyjnym.

Wpisujemy zdjęcia Kaczkowskiego w architekturę pawilonu Etiuda dwoma gestami. Pierwszy podporządkowuje się jej surowości. Widzimy przy tym, że ascetyczny pejzaż lat 50.–70. został utracony poprzez wizualne zdegradowanie przestrzeni. Drugi – wplata organicznie zdjęcia pomiędzy rytmiczne filary i milknie w parku. Tam, gdzie pozostajemy już tylko wobec natury kierowanej ręką artysty.

Adam Kaczkowski – Fotografik, członek ZPAF, A-FIAP, E-FIAP. Urodził się w Krakowie w 1917, zmarł w Warszawie w 1995.

„…pierwszy raz pojechał do Żelazowej Woli w 1957 roku, realizując zamówienie Ministerstwa Kultury i Sztuki. Wieczorem wywołał filmy, kilka następnych dni spędził w ciemni. Nie jestem zadowolony, muszę jeszcze kilka razy pojechać, a w dodatku te wierzby trzeba sfotografować o świcie, najlepiej po burzy. No i zaczęło się. Przez dwadzieścia pięć następnych lat był w Żelazowej Woli najmniej czterysta razy. Przeważnie, pakując do samochodu nie tylko swoje aparaty, al. i statywy, ekrany odblaskowe domowej roboty, lampy z dziesiątkami przedłużaczy, i  obowiązkowo drabinę”.
(Piotr Kaczkowski, Wstęp, w: Żelazowa Wola. Adam Kaczkowski. Fotografie 1959-1975)

Najważniejsze realizacje to fotografia teatralna i portretowa (1947–1955), albumy: Powrót na Stare Miasto (1953), Żelazowa Wola (sześć wydań 1960-2011), Bramy Tragedii (1970, 1989 rozwinięte z wyróżnionego Grand Prix Interpress Photo 1964 cyklu Muzeum Auschwitz-Birkenau), Czy drzewa prędko obiecują liście w Łazienkach (1979), The Holocaust Encyklopedia (2001).

Prace Adama Kaczkowskiego były wielokrotnie wystawiane i nagradzane w wielu krajach. Zdjęcia z Żelazowej Woli pochodzące z lat 1956-1975 nie były pokazywane od połowy lat 80.

„Czy zdjęcie może przekazać muzykę? Co słyszysz? – pytał mnie niejednokrotnie, gdy pomagałem mu w ciemni przy większych formatach Żelazowej […] Tak, słyszę Chopina w tych fotografiach, każdą odbitkę mogę zagrać.”
(Piotr Kaczkowski, Wstęp, w: Żelazowa Wola. Adam Kaczkowski. Fotografie 1959-1975)

Kuratorzy wystawy:

• Maciej Janicki
• Mariola Wojtkiewicz

Projekt graficzny ekspozycji i identyfikacji wizualnej oraz wykonanie:

• PTASIA30
• Pracownia Projektowa
• Danuta Słomczyńska

Wystawa czynna:

6 maja - 30 września 2012

wtorek-niedziela, 9.00–19.00

Park i Dom Urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, oddział Muzeum Fryderyka Chopina

Żelazowa Wola 15
96-503 Sochaczew
+48 46 86 33 300
zelazowawola@nifc.pl

26 kwietnia 2012